Tužna vest tužnog dana vrisnu bolom
Zatečeni,zanemeli u neverici
Čekamo brojke smrti
Koje se iz časa u čas povećavaju
I stade broj na četrnaest
Ej, četrnaest nedužnih bića
Što čekali su voz koji za njih nikad neće doći
U večnost se u trenu jednom
Zauvek preseliše
Bahati nemar iskezi smrti lice
I zavi u crno ceo jedan grad i brojne porodice.
Comments